Software licentieovereenkomst

De licentieovereenkomst of license agreement is een overeenkomst tussen de eigenaar van een bepaalde vorm van intellectuele eigendom (zoals een patent, een bepaald auteursrecht of een merkrecht etc.) en een andere partij die deze intellectuele eigendom wil gebruiken onder bepaalde voorwaarden.

De software licentieovereenkomst is een specifieke licentieovereenkomst waarbij een softwareleverancier de door haar ontwikkelde software (intellectuele eigendom) onder bepaalde voorwaarden beschikbaar stelt voor haar klanten. Tot aan de opkomst van het leveren van software in de Cloud (SaaS), was het heel gebruikelijk om software te leveren op ‘on-premise’ basis. In tegenstelling tot cloud software, wordt on-premise software lokaal geïnstalleerd en gedraaid op de computers van de persoon of organisatie die de software gebruikt. Tot ongeveer 2005 was on premise de meest gehanteerde manier van software verkopen. Daarna is er een enorme opkomst gekomen in het in de cloud aanbieden van software. Beide methoden hebben voor- en nadelen. Nadelen van on premise is dat het beheer en het onderhoud door de koper zelf gedaan moet worden. Belangrijke onderdelen van een software licentieovereenkomst zijn het geven van het gebruiksrecht op de software. Dit is de zogenaamde licentie. Dit gebruiksrecht kan per gebruiker worden toegekend, per server, per tijdseenheid of via een combinatie hiervan, afhankelijk van voor welk verdienmodel een softwareleverancier kiest.

Meestal kan de gebruiker niet onbeperkt gebruik maken van de software, maar alleen bijvoorbeeld voor bepaalde doeleinden (scope), voor een bepaalde duur of voor bepaalde bedrijfsonderdelen. Naast het gebruiksrecht en de beperkingen op het gebruiksrecht worden er meestal ook clausules opgenomen over onder andere betreffende garantie, aansprakelijkheid, intellectuele eigendom, vrijwaring, onderhoud, security, audits en de gebruikelijke juridische clausules, ook wel zogenaamde ‘boiler plate language’ genoemd. Als gebruiker van bepaalde software is het goed om de licentieovereenkomst niet klakkeloos te
accepteren omdat bepaalde clausules in het voordeel van de verkoper zijn geschreven.

Belangrijke vragen zijn bijvoorbeeld: “welke rechten heeft de gebruiker als de software niet werkt”, of “hoe is de aansprakelijkheid geregeld als de software schade toebrengt”, of “voldoet de software aan de laatste security en privacy standaarden” en “hoe is het onderhoud en de support van de software precies geregeld”? Een goed contract zou ik voldoende inzicht moeten geven in bovenstaande vragen. Het verschil tussen een masterovereenkomst en een reguliere overeenkomst is dat partijen een master overeenkomst slechts één keer hoeven af te sluiten. Meestal geldt een master agreement voor het gehele bedrijf, inclusief dochterbedrijven en gelieerde bedrijven. Dit moet dan wel specifiek worden aangeven in het contract. Als een koper nieuwe gebruikers wil toevoegen of additionele software wil kopen, dan kan dat met een eenvoudig bestelformulier (of purchase order, order form of soortgelijke benaming) onder het bestaande contract worden gerealiseerd. Een master agreement heeft doorgaans ook een lange termijn of zelfs geen termijn.